Στην μικρή κοινωνία του Πραστειού Μεσαορίας των περασμένων αιώνων, όπως συνέβαινε και στις υπόλοιπες κοινωνίες της Κύπρου, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και οι λαϊκές δοξασίες διατηρούσαν κεντρική θέση στη καθημερινότητα των ανθρώπων ενώ αποκτούσαν ιδιαίτερη σημασία σε γιορτές και σημαντικές κοινωνικές εκδηλώσεις. Στις ιστορίες που καταγράφονται από την εποχή, τα γεγονότα αναμιγνύονται με μυστικισμό για να έχουμε σήμερα αφηγήσεις όπου ο θρύλος στέκεται χέρι-με-χέρι με την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου. Τα θαύματα των αγίων είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Διαβάστε στην συνέχεια αφηγήσεις που συνέλεξα από Πραστίτες για θαύματα του Άγιου Γεωργίου, αρχικά εκείνα που απεικονίζονται στην εικόνα του και στην συνέχεια θαύματα σε Πραστίτες καθώς και σε ένα Περιστερωνίτη.
Τα θαύματα που προβάλλονται στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου
Ο νεαρός Γεώργιος κλήθηκε από τον αυτοκράτορα να πολεμήσει σε ένα από τους πολλούς πολέμους της αυτοκρατορίας. Στην διάρκεια μιας από τις μάχες στις οποίες είχε συμμετάσχει πιάστηκε αιχμάλωτος. Πουλήθηκε ως σκλάβος και αγοράστηκε από κάποιο πλούσιο για να τον υπηρετεί στο αρχοντικό του.
Ήταν 23 Απριλίου και η ευσεβής οικογένεια του Γεωργίου, μακριά στην πατρίδα του, έκαναν την γιορτή του Αγίου Γεωργίου. Μετά τον εκκλησιασμό κάλεσαν τους συγγενείς και φίλους που παρευρίσκονταν στην γιορτή στο σπίτι τους σε γεύμα. Ενώ κάθονταν όλοι στο τραπέζι η μητέρα του Γεωργίου απηύθυνε ικεσία στον Άγιο Γεώργιο «Άιε μου Γιώρκη μου τζαι να μας έφερνες τζιαι τον Γεώργιο μας!».
Την ώρα εκείνη ο Γεώργιος κρατούσε μικρή κανάτα με νερό στο ένα του χέρι και λεκάνι στο άλλο και έριχνε στον αφέντη του νερό για να πλύνει τα χέρια του και νιφτεί. Όπως ήταν κλειστή η πόρτα του αρχοντικού, παρουσιάστηκε ξαφνικά ο Άγιος Γεώργιος, καβάλα στο άσπρο του άλογο και λέει στον Γεώργιο:
«Κάτσε πίσω μου».
Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς καν να ασχοληθεί να αφήσει κάτω την κανατούλα που κρατούσε, ο μέχρι εκείνη την στιγμή σκλάβος Γεώργιος, πετάχτηκε αμέσως πάνω στο άλογο και κάθισε πίσω από τον Άγιο. Όλες οι εικόνες του Αγίου Γεωργίου του Δρακοντοκτόνου παρουσιάζουν τον Γεώργιο με την κανατούλα ακόμα στο χέρι του!
Η Εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Δρακοντοκτόνου
Αξίζει να σημειωθούν και κάποια στοιχεία της εικόνας του Αγίου από πλευράς τέχνης και ερμηνείας. Το μέγεθος τόσο του σκλάβου Γεώργιου όσο και της βασιλοπούλας είναι εμφανώς μικρότερο από τον Άγιο, για να τονιστεί προφανώς το μεγαλείο της αγιότητας και της υπεροχής του Αγίου, έναντι των ανθρώπων. Αυτό το χαρακτηριστικό το βλέπουμε και στην αρχαιότητα. Ο Ασκληπιός για παράδειγμα, παρουσιάζεται μεγαλύτερος από τους ασθενείς τους οποίους θεραπεύει. Η Βυζαντινή Αγιογραφία κληρονόμησε, μεταξύ άλλων, από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, το στοιχείο της πιο πάνω διαφοράς στο μέγεθος, την ενδυματολογία των αγίων που παρουσιάζονται με χιτώνες και μανδύες ελληνικούς, καθώς και την τεχνοτροπία. Η κληρονομιά αυτή που δέχτηκε ο Χριστιανισμός από τον ελληνικό πολιτισμό πρέπει να αναγνωρίζεται και να τιμάται δεόντως.
Η βασιλοπούλα παρουσιάζεται να τραβά, με εντολή του Αγίου Γεωργίου και με αλυσίδα που της έδωσε από το δισάκι του, τον νεκρό πλέον δράκοντα, ώστε να τον δει ο κόσμος και να πιστέψει στο θαύμα του Αγίου. Μπορεί να θεωρηθεί κι εδώ ένα δεύτερο θαύμα του Αγίου, η μικροκαμωμένη βασιλοπούλα να βρίσκει την δύναμη για να τραβήξει το τεράστιο θηρίο και να το πάρει στην πόλη, ως μαρτυρία του θαύματος.
Η φούντα της ουράς του αλόγου είναι δεμένη, προφανώς σκόπιμα από την χάρη του ίδιου του Αγίου, ώστε να μην δώσει στον δράκοντα την ευκαιρία να αρπάξει το άλογο από την μακριά ουρά του και να το σύρει κάτω.
 Άγιος Γεώργιος ΔρακοντοκτόνοςΈργο Βαλεντίνης Αναστασίου Διαστάσεις εικόνας 59 x 40.5 εκατοστά |
Θαύματα του Αγίου Γεωργίου σε Πραστίτες και ένα Περιστερονίτη
Διαβάστε στην συνέχεια σύγχρονα θαύματα που επιτέλεσε ο Άγιος Γεώργιος σε Πραστίτες αλλά και σε ένα Περιστερωνίτη. Οι αφηγήσεις εμπεριέχουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τις δοξασίες που κυριαρχούσαν μεταξύ των ανθρώπων, παλαιότερων χρόνων.
Ήταν ένα βράδυ του Χειμώνα όταν ο Χρίστος (γνωστός ως Χρίστος της Κόρη- Ελένης) πήγε, όπως συνήθιζε στο καφενείο του χωριού να πιεί ένα κρασί και να περάσει λίγη ώρα με τους φίλους του. Αφού λοιπόν τα είπε με την παρέα του, καληνύχτισε όλους και αναχώρησε για το σπίτι του. Πριν περάσει πολλή ώρα ανοίγει ξανά η πόρτα του καφενείου και παρουσιάζεται μπροστά τους ο Χρίστος με τα νερά να στάζουν από όλο του το κορμί!
Ξαφνιασμένοι όλοι οι παρευρισκόμενοι στο καφενείο τον ρώτησαν, με κομμένη την ανάσα τι είχε συμβεί. Ο Χρίστος τους είπε ότι, ενώ βάδιζε προς το σπίτι του, μέσα στην σκοτεινιά της νύχτας, έπεσε σε «λάκκο» ένα πηγάδι που οι χωριανοί δεν είχαν προνοήσει να του βάλουν ένα κάλυμμα για προστασία από τέτοια ατυχήματα. Ενώ έπεφτε έβαλε κραυγή «Άιε μου Γιώρκη μου, γλύτωσ’ με». Την ίδια κιόλας στιγμή ο λάκκος πλημμύρισε από φως και ένα χέρι τον άρπαξε και τον τράβηξε πάνω!
Ο πνιγμός του νέου αυτού θα ήταν σίγουρος, όπως μαρτυρούσε το γεγονός ότι ήταν βρεγμένος ολόκληρος. Σηκώθηκαν τότε πάνω όλοι οι παρευρισκόμενοι στο καφενείο, έβαλαν τον σταυρό τους με ευλάβεια, μετέβηκαν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου μας, στο κέντρο του χωριού μας και χτύπησαν τις καμπάνες. Μαζεύτηκε το χωριό, ανακοίνωσαν το θαύμα σε όλους και έκαναν δοξολογία για να ευχαριστήσουν τον Θεό και τον Άγιο που έσωσε τον νεαρό Πραστίτη από βέβαιο θάνατο.
