Μια γλάστρα με βασιλικό,
σε τούτη εδώ τη χώρα,
με τα ψηλά τα σπίτια της,
τους παγωμένους δρόμους!
Τι θέλει εδώ και τι γυρεύει;
Ξενιτεμένη μοιάζει
και προσπαθεί,
να ζεσταθεί απ’ τα χνώτα,
εκείνων π’ άφησαν μιαν άλλη γη,
πιο φωτεινή και γαλανή.
Σ’ ένα μπαλκόνι αταίριαστο,
είναι βαλμένος μόνος,
για να θυμίζει,
της Παναγιάς τον μισεμό
και την γλυκιά πατρίδα.
Κι εκείνος δίπλα του ο νιος,
με τους πλατιούς τους ώμους,
τα κορακίσια τα μαλλιά
και τα μελιά τα μάτια,
πως με κοιτάζει εμένα;
Μοντρεάλ, 29. 3. 1989
